ՄԱԿԱՐ ի Գաղղիա
Ցուրտին դէմ կը պայքարինք, վառելանիւթ կը խնայենք, որպէսզի մթնոլորտը չապականի: Բայց ինչպէ՞ս պայքարիլ հայերէնի ապականման դէմ:
Զարտուղի կամ ճիշդ ուղի Արմենակ առաւօտեան ժամը ճիշդ տասնին դրան զանգը հնչեցուց:Առանձին էր: Մակարուհին սուրճ բերաւ եւ անհետացաւ: Օրուան այդ պահուն կիները զբաղած կ’ըլլան մաքուր սենեակները կրկին մաքրելով:
Արմենակ լրջութեամբ ըսաւ.
– Մակա՛ր, հայ չարագործներու դէմ ահաբեկչական բջիջ մը պիտի ստեղծեմ:
Այնքա՜ն բազմատեսակ են չարագործները, որ ստիպուած հարցուցի.
– Ո՞ր չարագործներուն դէմ:
– Ոչ թերթերուն, ձայնասփիւռին, հեռատեսիլին ամէն օր մերկացուցածներուն դէմ, անոնց դէմ օրէնքներ կան, նոյնիսկ երբ չեն գործադրուիր:
Անտարբեր չըլլալու համար հարցուցի.
– Արմենա՛կ, օրէնքով չնախատեսուած չարագործնե՞ր ալ կան:
– Կան, սիրելի՛ս, կան: Հոգիի, միտքի, ազգային բարոյականի դէմ գործողներ, որոնք անպատիժ կը մնան:
– Ըսէ՛, հասկնանք:
– Պետութիւն, ակադեմիա, կաթողիկոսներ, ոչ ալ հայապաշտպան կուսակցութիւններ կը լռեցնեն տակառային աղմուկով երգողները: Ինչպէ՞ս եւ ինչո՞ւ կը հանդուրժեն, որ բեմի վրայ գալարուող եւ խօսափողի տէր դարձած մի ոմն պոռչտայ` հայերէ՛ն, հայերէ՛ն, ԿԸ ՅԵՐԳԵՄ: Զուարճացնելու համար լիաբուռն վճարուած երգիչէն ինչո՞ւ չի պահանջուիր քերականութեան դաս առնել, սորվելու համար, որ կը յերգեմ, կը յերգեմ յանկերգը հայերէն չէ: Ինչո՞ւ օձիքէն բռնելով բեմէն վար չեն առներ չարագործը:
– Արմենակ, ե՞րբ պիտի հասկնաս, որ հիմա նոր իմաստութիւն է ըսել` այսպէս ալ կ’ըլլայ այնպէս ալ:
– Կուշտ ճգնաւորի պէս կը խօսիս: Ինչո՞ւ կամաւոր կոյր կ’ըլլաս եւ կարդացած թերթիդ մէջ, նաեւ համացանցի վրայ հպարտօրէն դրուած, չես տեսներ, որ խորագիրին մէջ մեծատառ կը գրեն վճառել, փոխան վճարելի:
– Արմենա՛կ, աւելի լաւ է այդպէս գրել, խօսիլ եւ երգել, փոխանակ աշխարհի բոլոր լեզուներով խօսելու եւ գրելու:
– Մեր մեծերը այդպէս կը մեռցնեն մեր ինքնութիւնը: Այդ մալէշի մշակոյթով ազգ չ’ապրիր, ինթէկրէ կ’ըլլայ, եւ կը մնայ ծագումով հայ ըլլալու երջանիկ տխրութիւնը:
– Յետո՞յ…
– Եթէ քանի մը խենթ գտնեմ, կրակի կու տամ վճառող խմբագրատունը եւ կը յերգեմով թնդացող սրահի բարձրախօսները եւ ելեկտրական հոսանքը կ’անջատեմ:
– Իրաւունք ունիս: Բայց այդ չարագործները հրապարակին տէր են:Անոնց պաշտպանները, կ’ըսեն` պոֆ, պարապ բաներ կը խօսիք...
Արմենակ հառաչելով եզրակացուց.
– Իշուն գէթ աւանակ պէտք է ըսել, որ գիտնայ, թէ երկար ականջներ ունի:
Ըսաւ, պատասխանի չսպասեց եւ գնաց:
Հիմա կը սպասեմ, որ քանի մը հրդեհ տեղի ունենայ, եւ քանի մը սրահ մութի մէջ մնան, երբ Արմենակի ահաբեկչական բջիջը գործի անցնի…
24 յունուար 2018