Սուրիահայ տարեգրութեան մէջ անպայմանօրէն պիտի արձանագրուի անունը օրդ. Ալիս Գաթրճեանին, որ եղաւ աշխուժ ներկայութիւն ՍՕ Խաչի, Ազգ. Զաւարեան եւ Ազգ. Սահակեան վարժարաններու, ապա Քարէն Եփփէ Ազգ. ճեմարանին մէջ:
Սիրելի՛ ընկերուհի,
Շիջումդ ընտանեկան պարագաներդ եւ ճեմարանի մեծ ընտանիքը սուգի մատնեց: Սուգի մէջ է նաեւ Սուրիահայ օգնութեան խաչը, որովհետեւ ամբողջ էութեամբդ եղար միութեան ողնաշարը, միութենական արժէքներով, անբասիր էութեամբ ու հայկական մտածողութեամբ: Եղար սերունդներու դաստիարակ ու հայ լեզուի հանդէպ ունեցած սէրդ ու գուրգուրանքդ արտայայտեցիր երիտասարդ օրերէդ սկսեալ:
Չբաւարարուեցար կրթական մարզին նուիրուելով, այլ մասնակցութիւն բերիր ՍՕ Խաչի կազմակերպական կառոյցին` անդամագրուելով Նոր Գիւղի մասնաճիւղին:
Մասնակցեցար ՍՕ Խաչի անդամական ընդհանուր ժողովներուն, Շրջ. պատգամաւորական, ապա Համահայկական պատգամաւորական ժողովներուն` ըլլալով միշտ համեստ, միշտ պարկեշտ, օրէնքի պաշտպան, բծախնդիր ու ճշդապահ:
Մեծ ներդրում ունեցար Նոր Գիւղի դարմանատունէն եւ արծուեբոյնին մէջ: Գուրգուրոտ պահակը դարձար մասնաճիւղիդ գրադարանին եւ նուիրումի օրինակը` արծուիկ խմբապետներուն, որոնք հպարտօրէն քու գլխաւորութեամբդ կը կատարէին «Այցի օր»-ուան հանգանակութիւնը, ինչպէս նաեւ Ս. Ծննդեան եւ Ս. Յարութեան տօներու բացիկներու բաշխումը` իրենց վիզերէն կախուած Կարմիր խաչի տուփերով:
60 տարի շարունակ ներկայութիւն եղար մասնաճիւղէդ ներս: Մեծ ներդրում ունեցար ՍՕ Խաչի ընկերաբժշկական կեդրոնի շինութեան ու ապա աշխատանքներու կազմաւորման մէջ:
1983-ին ՍՕ Խաչի անունով մասնակցեցար ՀՕՄ-ի Համահայկական պատգամաւորական ժողովին, Փարիզ, ընկերակցութեամբ երկու այլ ընկերուհիներու:
1960 – 1962 տարեշրջաններուն եղար Նոր Գիւղի մասնաճիւղի վարչական, ապա` արծուիկ խորհուրդ:
1967-ին դարձեալ կը հանդիպինք անունիդ` նոյն կազմերուն մէջ:
1971-ին եղար ՍՕ Խաչի Շրջ. վարչութեան անդամ եւ ստանձնեցիր արծուեբոյնի պատասխանատուութիւնը` դարմանատան կողքին:
1983-ին Շրջ. պատգամաւորական ժողովին կողմէ դարձեալ ընտրուեցար Շրջ. վարչութեան անդամ` կատարելով կազմակերպչական եւ ներքին դաստիարակչական աշխատանքներ:
1990-ին արժանացար ՍՕ Խաչի «Կանթեղ» բարձրագոյն շքանշանին:
1995-ին, առ ի գնահատանք բազմամեայ կրթական, մշակութային եւ բարեսիրական ծառայութիւններուդ, Մեծի Տանն Կիլիկիոյ Արամ Ա. կաթողիկոսին կողմէ պարգեւատրուեցար «Ս. Մեսրոպ Մաշտոց» շքանշանով:
1998-ին ներկայ գտնուեցար Սօսէ Մայրիկի աճիւններու Եգիպտոսէն Հայաստանի Եռաբլուրի պանթէոն փոխադրութեան:
Սիրելի՛ ընկերուհի,
Սուրիահայ պատմութեան մէջ հին սերունդի պատկառելի նահապետներէն, դասընկերոջդ` ընկ. Երուանդ Փամպուքեանին հետ, տակաւին մօտիկ անցեալին կատարուած հարցազրոյցին, ֆիզիքապէս առողջ էիր, իսկ յիշողութիւնդ` անվթար: Այդ օրերուն լաւատես ու անընկճելի մարդու մը տպաւորութիւնը ձգեցիր բոլորին վրայ, քանի որ վարչական պատասխանատուութիւն ստանձնած օրերէդ ի վեր անթերի կերպով գործող, սկզբունքի տիպար ներկայացուցիչ մըն էիր:
Որքան բծախնդիր էիր մաքուր կենցաղի մը պարտադրած կանոններու կիրարկումին, նոյնքան անզիջող էիր համոզումներուդ մէջ: Յամառօրէն կը պաշտպանէիր մեր աւանդութիւնները եւ կը պայքարէիր պատեհապաշտութիւններու դէմ:
Ջինջ զգացումներով տոգորուած անձնաւորութիւն մըն էիր, որ իր ապրած տարիներու մեծագոյն մասը յատկացուցած էր կրթական գործին` դառնալով հայերէնի բազմերախտ ուսուցչուհի:
Համեստ ու շնորհալի անձ մըն էիր, տոհմային առաքինութիւններով լեցուն: Քու օրերուդ ուսուցչական ասպարէզը աւելի դժուար էր ու ապերախտ, զուրկ` նիւթական գոհացումէ ու բաւարարութենէ, բայց ի՜նչ փոյթ® շարունակեցիր դասաւանդել ու յաւերժացնել անունդ:
Եթէ նկարագրենք կեանքդ, պիտի ըսենք. կեանք մը ամբողջ նուիրում` քեզի համար եւ մարդկային ընկերութեան համար:
Սիրելի՛ ընկերուհի Ալիս,
Բաւական երկար ժամանակ գործ տարիր մեր բոլորին հետ: Այդ երկար ճամբու ընթացքին առաջնորդեցիր, ղեկավարեցիր, քաջալերեցիր, սերունդներ դաստիարակեցիր եւ մեր մէջ դրոշմեցիր սէր` ծառայութեան նկատմամբ, նշանաբան ունենալով հայակերտում եւ մարդուժի պատրաստութիւնը:
Հիւանդութեանդ դաժան օրերուն, բարի ժպիտդ դէմքիդ, ուրախութեամբ ընդունեցիր խաչուհիներու այցելութիւնները: Յաղթահարեցիր բազմաթիւ դժուարութիւններ, սակայն ներշնչեցիր մեզ ու սորվեցուցիր անշահախնդրօրէն մօտենալ ազգային գործերուն:
Իւրայատուկ կերպար մըն էիր. օրինակդ ամէնօրեայ ներկայութիւն պիտի ըլլայ քեզ ճանչցող կրթական մշակներուն եւ խաչուհիներուն սրտին մէջ:
Յանուն ՍՕ Խաչի մեծ ընտանիքին` կը խոնարհինք քու վաստակիդ ու յիշատակիդ առջեւ: Բի՜ւր յարգանք քեզի: Երախտապարտ ենք: Մեզի համար կը մնաս մե՛ծ, նոյնիսկ` շիրիմիդ անշունչ լռութեան մէջ:
ՍՕ Խաչի կամաւոր ընկերուհիներս հոծ թիւով պիտի շարունակենք մեր գործը, միշտ պիտի յիշենք քեզ, փորձառութեամբդ իմաստաւորուած, երկարատեւ աշխատանքովդ հարստացած արթո՛ւն պահակ, որ եղար պաշտօնով ղեկավար, սակայն ծառայ` հաւաքական աշխատանքին:
Յարգա՛նք քու վաստակիդ,
Յարգա՛նք քու յիշատակիդ:
ՍՕ ԽԱՉԻ ՇՐՋԱՆԱՅԻՆ ՎԱՐՉՈՒԹԻՒՆ
2 սեպտեմբեր 2018