Աւետիս Ռազմիկ
Ուրբաթ, 29 յունուար 2016-ին երեկոյեան ժամը 8:00-ին տեղի ունեցաւ «Նոր սերունդ» մշակութային միութեան կազմակերպած, Պեպօ Սիմոնեանի յետմահու հրատարակուած «Գմբէթ արեգ» գիրքին շնորհահանդէսը, Սահակեան-Լեւոն Մկրտիչեան վարժարանին մէջ:
Ձեռնարկին բացման խօսքը արտասանեց Անի Եփրեմեան: Ան ըսաւ, որ ձեռնարկը առիթ է յարգանքի տուրք մատուցելու հայ գրականութեան ազնուական ու խոնարհ անձնաւորութեան մը, յանուն հայեցի դաստիարակութեան աշխատած եւ Մեսրոպի հզօր բարբառն ու ոգին աւանդող հայ քերթողի մը, որ Սահակեան-Լեւոն Մկրտիչեան քոլեճի յարկին տակ տասնամեակներ ամբողջ ծառայեց իբրեւ արիասիրտ դաստիարակ, ներհուն տնօրէն, վաստակաշատ կրթական մշակ եւ մանաւանդ հայ գրականութեան եւ հայոց լեզուի ու պատմութեան հմուտ ուսուցիչ` բազմաթիւ նոր սերունդներ հասցնելով:
Ա. Եփրեմեան շնորհակալութիւն յայտնեց Գասեմճեան եղբայրներուն եւ յատկապէս Գրիգոր Գասեմճեանին` անոնց նիւթական օժանդակութեան համար, առանց որուն` անկարելի պիտի ըլլար «Գմբէթ արեգ» հատորին հրատարակութիւնը:
Պեպօ Սիմոնեանին թոռնիկը` Արեգ Պետրոս Տիգրան Գալայճեան արտասանեց «Գմբէթ արեգ»-էն բանաստեղծութիւն մը:
Դոկտ. Արմէն Իւրնէշլեան
Նորայր եպս. Աշըգեան
Ապա բեմ բարձրացաւ օրուան առաջին բանախօսը` դոկտ. Արմէն Իւրնէշլեան, որ լուսարձակի տակ առաւ արուեստին արժէքն ու անոր կենսատու աղբիւր ըլլալը` շեշտելով, որ այս պարագային գրականութիւնը, ի մասնաւորին բանաստեղծութիւնը հրաշալի առիթ է հաղորդակցելու արուեստի հրաշքին հետ: Ան բանաստեղծը նկատեց գեղեցիկի արարիչ: Ըստ Իւրնէշլեանի, «Գմբէթ արեգ» հատորին ամբողջ ընթացքին ի յայտ կու գայ, թէ Սիմոնեան ծնունդն է արարիչ ցաւին, եւ որ` ան կ՛ապրի իր գրականութեամբ: Բանախօսը դիտել տուաւ, թէ Եղեռնը ապրած ծնողներու ծնունդ բանաստեղծին պարտքն է անէութենէ փրկել նահատակներուն երազները եւ արձագանգ դառնալ անոնց աճիւններու ճիչերուն: Բանախօսին համաձայն, Պեպօ Սիմոնեանի հոգիէն բխած բանաստեղծութիւնը կը վերածուի չհամբարձած աճիւններէ կազմուած խաչքարի, որուն քանդակագործը նոյնինքն բանաստեղծն է: «Հայոց ցեղասպանութեան 100-ամեակին առիթով լոյս տեսած այս հատորը տուրք մըն է սուրբ նահատակներուն», հաստատեց Իւրնէշլեան:
Ապա բանաստեղծութեամբ մը ելոյթ ունեցաւ Անի Եփրեմեան, որմէ ետք ան բեմ հրաւիրեց օրուան երկրորդ բանախօսը` Կիպրոսէն հրաւիրուած հրապարակագիր Աւետիս Ռազմիկ: Ան իր խօսքին մէջ հիմնականօրէն կեդրոնացաւ Սիմոնեանի կեանքին եւ անոր վերաբերող յիշատակներուն վրայ: Ըստ Ռազմիկի, խառնուածքով բանաստեղծ, կոչումով ուսուցիչ, գործունէութեամբ ազգային եւ մշակութային գործիչ էր Պեպօ Սիմոնեան, որ հիմնադիր դէմքերէն էր «Նոր սերունդ» մշակութային միութեան: Աւետիս Ռազմիկ անդրադառնալով մոլութիւններուն մէջ միայն գրքամոլութեան դրական ըլլալուն` յայտնեց, որ գրքամոլութիւնը Սիմոնեանի կենսագրութեան գիծերէն մէկը կը նկատուէր: Անոր համաձայն, Պեպօ Սիմոնեան շեշտակի թուլութիւն ունէր այն աշակերտներուն հանդէպ, որոնք հետաքրքրութիւն ունէին հայագիտական նիւթերու նկատմամբ: Ան խօսքը եզրափակեց` առաջարկելով մէկտեղել Սիմոնեանի բոլոր գործերը:
Անկէ ետք Արէն Տօներեան (դաշնամուր) եւ Ալեք Տօներեան (ջութակ) նուագեցին երաժշտական կտորներ: Ապա բեմ բարձրացաւ Պեպօ Սիմոնեանի երախտագէտ աշակերտներէն, նոյնինքն բարերար` Գրիգոր Գասեմճեան, որ ներկաներուն պատմեց իր յուշերէն:
Շնորհահանդէսի աւարտին կաթողիկոսարանի տպարանի տեսուչ Նորայր եպս. Աշըգեան «Պահպանիչ»-ով փակեց շնորհահանդէսը: