ԳՐԻՇ ԴԱՒԹԵԱՆ
Սուրբ հայրենիքի փրկութեան համար
Հերոսներն իրենց կեանքը զոհեցին,
Որպէս սուրբ մատաղ, սրբազան նշխար,
Որպէս վեհագոյն արարք թանկագին:
Հերոսներ եղան, որ կեանք զոհելով`
Դեռ փրկուած կեանքով յարատեւեցին,
Սուրբ հայրենական ջինջ նուիրումով
Յաղթութեան փառքով դափնեւորուեցին:
Տուն վերադարձան նուաճած փառքով,
Ու տէր կանգնեցին սուրբ հայրենիքին.
Ազգն էլ նրանց օծեց պաշտօնով,
Ինչպէս վայել է յաղթած հերոսին:
Բայց ինչ որ մի ծին խեղուեց ոլորտում,
Խեղուեց քուանտը սուրբ հերոսական,
Հերոսը փոխուեց, դարձաւ արնախում,
Իր փրկած ազգի յախռողը արեան:
Փրկուած հայրենու ապրելու համար,
Փրկուած հերոսներն, ավաղ, նզովք են.
Հերոս տղերքը նուիրմամբ խոնարհ
Երբ տուն են դառնում, վառում են գեհեն:
Նրանց վայել չէ թէկուզ փրկուելով
Անձնազոհութեան բագնի հրդեհից
Վաստակած դափնին հայրենեաց բարով
Տուն վերադառնան արիւնի դաշտից:
Տուն վերադառնան հայրենիք փրկած,
Բայց ագահութեան ինչ-որ մղումով,
Հարստութեան ու փառքի ծարաւած`
Դառնան կեղեքիչ, խժռող, մոլուցքով:
Հայրենիք փրկած վեհ հերոսները,
Աւաղ, թող մնան հաղթութեան դաշտում,
Որպէս հաւաստիք, որ հայրենիքը
Ապահով մնայ ազգութեան գրկում:
Կլենտէյլ, Քալիֆորնիա