Ամէն տարի կրթական վերամուտին յաջորդող առաջին մեծ ձեռնարկը Մեսրոպեանի մէջ նուիրուած կ’ըլլայ ազգային-եկեղեցական բացառիկ արժէք ներկայացնող Սրբոց Թարգմանչաց տօնին, որուն առիթով կը մեծարուին հայ ժողովուրդի պատմական կարեւորագոյն իրադարձութիւններէն` գիրերու գիւտն ու Աստուածաշունչի թարգմանութիւնը կատարած ոսկեդարու մեր մեծ հայրերը:
Հոկտեմբեր 24-ին նախակրթարանի եւ երկրորդականի աշակերտները, առանձնաբար կայացած երկու հաւաքներու ընթացքին, անհատական եւ խմբային երգերով, ասմունքով եւ թատերական պատկերով մը ոգեկոչեցին Սուրբ Մեսրոպի, Սուրբ Սահակի եւ անոնց գործակից աշակերտներուն յիշատակը: Բացման խօսքերու մէջ անոնք նշեցին, որ` «զանազան փոթորիկներէ անցած հայ ժողովուրդին յենարանը դարձած մեր լեզուն հիացուցած է օտարները իր հարստութեամբ, ճկունութեամբ եւ գեղեցկութեամբ, սակայն այսօր որպէս հետեւանք տարբեր ազդակներու, հայոց լեզուն նահանջի մէջ է, եւ հայկական մեր դիմագիծը` լրջօրէն վտանգուած: Ուրեմն, մեր` հայկական վարժարան յաճախող աշակերներուս պարտաւորութիւնն է կառչած մնալ մեր հաւատքին ու տէր կանգնիլ մեր լեզուին»:
Զոյգ հաւաքներուն խօսք առին գլխաւոր բանախօս Սեպուհ վրդ. Կարապետեանը եւ Մեսրոպեանի տնօրէն Կրեկուար Գալուստը: Անոնք կոչ ուղղեցին աշակերտներուն` լաւապէս ճանչնալ ոսկեդարու գրական, կրօնագիտական, իմաստասիրական եւ պատմաբանական ժառանգութիւնը եւ ընդհանրապէս Հայ մշակոյթի արժէքները, որոնք բովանդակութիւն կու տան հայու ինքնութեան եւ անոր կը շնորհեն իւրայատուկ տեղ մը` մարդկային քաղաքակրթութեան մէջ: Անոնք սուրբ թարգմանիչները ներկայացուցին որպէս աստուածասիրութեան, եկեղեցասիրութեան, ազգասիրութեան, ուսումնատենչութեան, աշխատասիրութեան եւ նուիրուածութեան օրինակներ, յորդորելով հետեւիլ անոնց վարքին` յանուն Հայ եկեղեցւոյ եւ ազգին յառաջընթացին: