Մեծ ուրախութեամբ կը հետեւէինք Միացեալ Նահանգներու Քալիֆորնիոյ Ուրֆայի հայրենակցական միութեան աւանդական դաշտագնացութեան-ճաշկերոյթին, որ տեղի պիտի ունենար 23 սեպտեմբեր 2018-ին: Եւ յանկարծ հայրենակիցի մը Դիմատետրէն կ՛իմանանք, որ ձեռնարկը ջնջուած է` տխուր պատճառով մը:
Ցնցիչ էր լուրը Լիբանանի Ուրֆայի հայրենակցական միութեան եւ ընդհանրապէս ուրֆացի հայրենակիցներուն համար. սրտի խոր կսկիծով տեղեկացանք մեր նախկին վարչական եղբայրներէն սիրելի անձնաւորութեան` Ներսէս Պէրպէրեանի մահուան գուժը: Մեզմէ առյաւէտ կը բաժնուէր ան` ձգելով գեղեցիկ, օրինակելի միութենական աշխատելաոճ:
Ինք լի էր արժանիքներով, բարի, ազնիւ հոգի, անձնանուէր, անսակարկ զոհողութիւններու տէր, իր սիրելի միութեան համար աշխատելու տենչը անսահման էր: Բծախնդիր եւ թափանցիկ, անխոնջ աշխատող, իւրայատուկ գործելաոճ մը ունէր:
1923-ին հիմնուած Ուրֆայի հայրենակցական միութեան վարչութիւններ իրենց ժողովները կը կատարէին վարչականներու անձնական տուներուն մէջ, հերթաբար:
Եղբ. Ներսէս երիտասարդ տարիքէն կ՛անդամակցի միութեան երիտասարդական յանձնախումբերու, ապա, 1965-ական թուականներուն, միութեան վարչական անդամ: Օրուան կացութեան յարմարելով, հարկ կը զգայ թափառական ժողովի կեանքը շրջանցելու, եւ մեծ տեսիլքի հետապնդումով, կը գտնէ վայր մը Պուրճ Համուտի, Նոր Կիլիկիոյ թաղամասերէն մէկուն մէջ` իբրեւ միութեան յարմար տուն մը: Առաջարկը կը փոխանցէ վարչութեան, գեղեցիկ գաղափար մը, բայց… պէտք էր կատարել եկամուտներու որոնում, որուն կը նախաձեռնէ եւ ինք եւս ներդրում կ՛ունենայ` իր չորս յարկանի անձնական շէնքի սեփականութեան թափուները վարկի համար դրամատան մէջ պահ դնելով:
Ճաշկերոյթ-պարահանդէսներ կը կազմակերպուին նիւթականը ապահովելու եւ տոկոսներէն ձերբազատելու համար: Կը յաջողին մեծագումար նուիրատուութիւններ հաւաքել: Տունը կը գնուի, սակայն միայարկ էր: Կը դիմէ Պուրճ Համուտի օրուան քաղաքապետին: Ինքնութեամբ ուրֆացի քաղաքապետ Յակոբ Աշճեան կը խոստանայ օժանդակել նիւթականով, ինչպէս նաեւ պետական օրինաւոր թուղթերու ցանկագրումի ծախսերը ստանձնելով:
Ուրֆացի վարչականներ կ՛որոշեն միայարկ տունը բարձրացնել երեքի: Ծախսերը նուազեցնելու համար շինութեան աղիւսն ու քարերը իրենք կը փոխադրեն` մրջնաբոյնի վերածելով վայրը եւ մէկ ընտանիքի նման հաւաքաբար կ՛ամբողջացնեն շէնքը: Հպարտ իրենց կատարած աշխատանքէն, Ներսէս էղբերը կ՛ըսէ. «Էջքմնիդ լօս Հազըրաւ, տէ տեսնամ իշտէ ձգիկ ախկէք մի մեր ջոճուտեքին կրթօճախին հմար ժողով էրէք շնորհոֆոր ըննա»:
Տարիներ շարունակ վարչութեան մէջ մնալով, ինքն ալ գաղթի ճամբան բռնեց դէպի Միացեալ Նահանգներ: Կարճ ժամանակ ետք գտնելով իր նախկին վարչական եղբայրները, կը միանայ Միացեալ Նահանգներու Ուրֆայի հայրենակցական միութեան վարչութեան աշխատանքներուն:
Ներսէս էղբեր մաքուր հայրենասէր նկարագիրի տէր էր: Մա՛րդ բառին ամբողջական առումով, արժանիքներու կարեւորութիւն կու տար, մեծին հետ` մեծ, փոքրին հետ` փոքր: Անկեղծ եւ թափանցիկ գործունէութիւն ունէր, միշտ մտահոգ էր միութեան հանդէպ: Ամերիկա գտնուելով հանդերձ, ի պահանջել հարկին նիւթական օժանդակութիւն կ՛ապահովէր Պէյրութի իր սիրելի միութեան` նեցուկ կանգնելով կրթաթոշակի եւ կարիքաւոր ընտանիքներուն:
Պիտի մնաս անմոռանալի, էղբէ՛րս, պիտի մնանք երախտապարտ քեզի` քու կատարած աշխատանքներուդ, զոհողութիւններուդ, նիւթական թէ բարոյական աջակցութիւններուդ համար, վկա՛յ սրահի անուանակոչութիւնը` «Ներսէս Պէրպէրեան սրահ», արդէն տարիներէ ի վեր գամուած կը մնայ սրահի դրան վրայ:
Ինչս մառնանք քզիկ էղբէրս, քզնէդ առաջ մեկնող էղբոտոնց միանաս Աստուած քզիկ իմին հայրենասէր հայրենակիցներու հոգիները լօսի մէջ պիէ, խողը թեթեւ ըննա վրէդ:
ՈՒՐՖԱՅԻ ՀԱՅՐԵՆԱԿՑԱԿԱՆ ՄԻՈՒԹԻՒՆ